hımm.

Okullarda tüm insanların esit oldugundan bahsedilip durulur. En öncelikli ve her insanın dogustan sahip oldugu hak "YASAMAK"tır. Oysa kimse cıkıp demezki kagıt uzerinde böyle görünenin gercek yasamda bambaska oldugunu. Güclü lakin insani duygulardan yoksun ulkelerin devlet adamlarının güc gösterisine ve cıkar amacı güden olaylarına gelince is degisir. İnsanların yasam haklarına müdahele de buna dahildir.
Jilet gibi takım elbiseleri icinde, siyah camlı lüks arabalarından kameralarla halka sevecen ama bir o kadar igrenc gulumsemeler yollayanlar kagıt üzerinde hesaplar yaparken; bir annenin ufacık cocugunun o planlar sonucunda kursunlanarak gümbürtüye gitmesini kim umursar? Yada vatanlarını acgozlulerden korumak adına ölen binlerce genci? O genclerin gücleri de paraları da yoktur oyleyse adları da olmasa olur.
Medya ellerinin altındadır. İzlemesini bilmeyene televizyon atessiz bir silahtır. Sudan haberler, paravan siyasi gerginlikler, cinayetlerle halk önce karamsarlıgı dibine kadar yasar. Halk perisan durumdadır. Bunlar icin uzulurken ne hale geldik battık bittik derken reklam arası ve hoop parıltılı hayatlar baslar. Magazin programları, pahalı arabalarıyla, makyajlı yuzleriyle iyi giydirilmis zenginler, kaliteli mekanlar... İzlemeyi bilmeyenlerin bu dunyadan anladıgı mutluluk ve lukstur. O dunyada dunyanın hic bir gercegi yok gibidr, tozpembe. Bu tozpembe hayatta kendimizi hayal ederken gercekleri gormezden gelir paraya odaklı BENCİL bir koyun olup, sürüye dahil oluruz.
Herseye inanırız, arastırmak zor gelir. Kitaplara elimzi surmeyiz, sürenlere bu gezegenden degilms gibi bakarız.
Birseyleri gorebilsek bile sadece hayıflanırız. Degistirmek icın cabalamak isimize gelmez cunku bu zor olandır. Oysa hepimiz; Ata'mızı fikirleriyle, bizden korumamız ve yuceltmemizi istedikleriyle ve tüm zor sartlara ragmen yılmadan ugrasarak basardıklarını anlayarak sevmis TÜRK gencleriyiz!