selamın alüminyum.

Şöööyle bi geriye gittim blogda; ben vakti zamanında neler hissetmişim öyle. Bir takım sevgi sözcükleri, bir takım hüzünler falan. Resmen kalp biyolojik görevleri dışında bişiler yapıyomuş yane. Şimdi hayatsal faaliyet dışında bi boka yaramıyor. İnsanlar sürekli beyinlerinin kalplerine söz geçiremediğinden şikayet ederler ya, ben artık tam tersinden şikayet edicem valla. Kalbim ezik büzik bişiy oldu sanırım. Beyin ne derse ona göre hislerine şekil veriyor. Güzel gibi görünse de uzun vadede "bok,çiş" bence. Sonuçta beynim de yanılabilir. Tıpkı kalp gibi.